Monkey forest Bijilo zaterdag 26-03-2022

Musa zou om 08:00 bij ons hotel zijn. We waren om kwart over 7 naar de ontbijt ruimte  gegaan, die overigens gewoon buiten is onder een rieten dak. Een mooie tropische setting. Het onbijt in Gambia is vaak simpel (brood, kaas, pasta, yochurt en pannenkoekjes)  maar in dit hotel toch net iets uitgebreider.

Na het ontbijt liepen we naar de voorkant van het hotel, maar geen Musa te bekennen. We wachtten een kwartiertje maar nog steeds geen Musa. Ik had een oude telefoon meegenomen waar we in het begin van de week een gambiaans simkaartje voor gekocht hadden. Zo konden we Musa bellen, maar ook in geval an nood makkelijk naar huis bellen aangezien het hier maar afwachten is of er wifi of stroom is.

Het duurde toch wat lang dus we belde hem even. Hij was onderweg maar kon moeilijk vervoer vinden deze ochtend.We moesten nog even geduld hebben. En dat was prima aangezien de hele week alles meegezeten had. In mijn vorige bezoekjes was het wel eens voorgekomen dat de auto stuk was, en dat we dus een nieuwe moesten regelen, en we hebben een keer een lekke band gehad. Dan kun je niet zoals bij ons even de ANWB bellen, maar toen moest Musa een andere band gaan regelen. Die wordt dan ouderwets met de handen en een paar sleutels vervangen, en dan zit je zo 2 uur langs de drukke stoffige weg te wachten in de brandende zon. Je dag valt dus moeilijk te plannen hier en je weet nooit wat je onderweg tegenkomt. Op dat moment heel vervelend in die stoffige hitte, maar het hoort ook wel echt bij Gambia en de ervaring. Achteraf lach je erom.

Musa werd uiteindelijk rond 9 uur afgezet aan de grote weg, en kwam ons tegemoet gelopen. Samen liepen we verder naar het monkey park. Dit is een klein bos van 53 hectareaan het strand van de Atlantische Oceaan waar 2 soorten apen leven, de rode Colobus aap, en de Green monkey. Het bos is niet omheind en de apen zijn vrij, maar je moet bij de ingang wel 2,50 betalen. Ook kun je er pinda's kopen voor de aapjes.

Toen we het bos inliepen begon Musa wat te fluiten, en al gauw kwamen de eerste aapjes tevoorschijn. De Green monkey aapjes die erg tam en eten zo uit je hand, en de Colombus apen zijn wat afstandelijker en kunnen wat agressiever overkomen. Maar ook deze apen kwamen pinda's halen aangezien er door de droogte en door het wegblijven van toeristen de afgelopen 2 jaar niet veel voedsel te vinden was. 

Al gauw waren we omringt door heel veel apen. We keken wederom onze ogen uit. De apen aten uit onze handen, speelden en vochten samen en de kleintjes slingerde aan lianen. Echt een mooi gezicht. Musa haalt altijd het zelfde grapje uit door pinda's op hoofden te leggen zodat de apen op een gegeven moment op je schouder springen omdat ze er anders niet bij kunnen. We konden dus de leukste foto's en filmpjes maken. Op een gegeven moment hoorde we wat geritsel en kwamen er nog wat grote stieren uit de bosjes tevoorschijn. Het blijft je verbazen dat de dieren hier op degeskste en meest onverachte plekke te vinden zijn. En wij maar moelijk doen in Nederland haha. Koeien, geiten en apen op het strand, bij het hotel, in het bos, bij het ziekenhuis en in het verkeer. ewoon mede weggebruikers waar ook iedereen rekening mee houdt, en netjes stoppen als ze over willen steken zoals je een oud vrouwtje over aat steken. Zo grappig en tegelijkertijd ook mooi om te zien dat het hier gewoon allemaal kan. Waarom moeilijk doen.

Na enkele uurtjes genoten te hebben van deze aandoenlijke diertjes zijn we terug gelopen naar de ingang. Daar kwam de chauffeur on ophalen. We Zette Marieke h alvast bij het hotel af zodat ze vast lekker aan het zwembad kon gaan liggen. Wij reden even terug naar Brikama om onze bestelling van houten beeltjes op te halen en voor degene die wilde nog een leuk aandenken te kopen van deze onvergetelijke reis.

Rond 3 uur waren we terug bij het hotel, en hebben we nog even lekker aan het water gelegen. De wind was wat aangenamer dan de dagen ervoor dat maakte dat we iets langer konden blijven liggen. daarna zijn we naar de kamer gegaan om ons op te gaan frissen en al voor een gedeelte onze koffer in te pakken. Morgen was het helaas tijd om weer terug te keren naar ons eigen kikkerlandje op het continent aan de overkant. Maar ook daar keken we natuurlijk naar uit. De afgelopen 12 dagen hebben we zoveel meegemaakt en veel indrukken moeten verwerken dat je bijna geen tijd hebt om thuis te missen. Dat doen we uiteraard wel maar dat beseffen we waarschijnlijk pas als we in het vliegtuig zitten naar huis.Nu nog even genieten an de laatste Afrikaanse uurtjes. Vannacht wordt de klok verzet en zullen we morgen ineens 2 uur vooruit gaan in de tijd.

Fijne avond.