Sinchu Baliya woensdag 23-03-2022

Deze ochtend werden we om 9:00 weer opgepikt. We vertrokken richting Sinchu Baliya om daar de Sanders Clinic te bezoeken. Een kleine kraamkliniek die al een aantal jaren gesteund wordt door Stichting Hart voor Gambia uit Deurne. Deze stichting heeft enkele jaren geleden een bij gebouw laten plaatsen waar bevallen vrouwen moeten komen liggen met hun baby en dan 24 uur ter observatie blijven, maar dit ziekenhuis krijgt geen steun van de overheid waardoor ze na de afgelopen jaren nog steeds niet beschikken over de juiste apparatuur en dus nog steeds geen bevallingen mogen en kunnen doen. 3 jaar geleden heb ik deze kliniek ook bezocht en heeft Spring kinderopvang uit Deurne ledikantjes geschonken. Deze staan nog steeds in de opslag. Sinds 3 weken hebben ze nu eindelijk wel al een ambulance om spoedgevallen in de toekomst naar de grote ziekenhuizen te kunnen vervoeren. Ze moeten nog over een zuurstof apparaat beschikken en middelen om de longetjes van baby's leeg te kunnen zuigen. Tot die tijd mogen ze alleen zangerschappen begeleiden en daarna bevallen ze in de grotere ziekenhuizen. Heel erg jammer om te zien dat ze al die jaren nog steeds wachten op hulp en niet de vrouwen uit het dorp kunnen helpen. Vandaag was het consultatiedag. De zwangeren komen dan op controle om te wegen en bloeddruk te meten. Vrouwen die boven de 16 weken zijn krijgen een vaccinatie tegen malaria. Voor deze tijd kan dat een miskraam veroorzaken. Deze kliniek was in redelijke staat ten opzichte van wat we gezien hebben. Maar ook hier lopen operal zwerfhondjes rond. Onze Marieke's werden steeds achtervolgd door en hondje en ze noemde haar Molly. Toen we de het bijgebouw binnenliepen, ging ze buiten voor de deur liggen wachten tot ze weer naar buiten kwamen.

Na de rondleiding besloten we om naar het strand te rijden in Sanyang. Paradise beach heet dat strand. Een heel fijn en rustig strandje met fijne ligbedjes en een klein eettentje. We hebben er de hele middag liggen luieren ( en verbranden). Muziekje aan, boekje lezen, slaapje doen, en genieten van de ongewone dieren die hier voorbij komen. Bij ons vindt je vooral schelpjes, krabben en kwallen aan het strand, hier slapen alle zwerfhonden en lopen er koeien over het strand. Een heel grappig en leuk gezicht. En even relaxed als de Gambianen zelf.

Rond 16:00 zijn we richting het hotel gereden, maar niet voordat we even zijn gestopt in Tanji, het vissersdorp waar tussen 4 en 5 uur in de middag alle vissers met hun boot terug komen van zee en op het stand hun vangst van de dag verhandelen. Vrouwen lopen met emmers de zee in om de vis uit de boten te halen. Deze emmers  van zeker 45 kilo dragen ze op hun hoofd weer het strand op. Je komt er alle soortsen vis tegen van krabben, barracuda, witvis en kleine haaien aan toe. Een heel kleurrijk spektakel om te zien.  Duizende mensen uit omliggende vissersdorpjes komen hier naartoe om verse vis te kopen voor het avondeten, of voor de winkeltjes in het dorp. (Een neusklem of 2 tampons zijn overigens geen overbodige luxe, al viel het vergeleken met anders nu wel mee omdat het nu 's avonds wat sneller afkoelt door de westenwind en de stank nu iets beter te doen was. 😅) De vis wordt namelijk op het strand schoongemaakt en verkocht, dus alle ingewanden liggen op het strand met miljoenen vliegen en ander ongedierte tot gevolg. Verder zijn er ( Gambiaanse) rookovens aanwezig waar de sardientjes worden gerookt. Vissers repareren hun netten, en het strand ligt vol met kleurrijke oude vissersbootjes. Dit prachtige schouwspel is elke dag weer opnieuw te zien, 7 dagen in de week. 

Eenmaal terug in het hotel, herhaalden we ons dagelijks ritueeltje weer. Douchen, even relaxen, eten en naar bed. De dagen zijn erg druk, warm en stoffig. Als we erop uit zijn geweest komen we als zandkoekjes terug met een suikerspin als kapsel door de harde wind. Elke dag sluiten we moe maar voldaan weer af.