We zijn er. Woensdag 16-03-2022

Goedemorgen allemaal. Sorry dat jullie even hebben moeten wachten op een nieuw berichtje. Ik had het thuis nog even willen bijwerken, maar dat is helaas niet meer gelukt. De laatste dagen zijn we allemaal druk geweest met de laatste voorbereidingen, en het nog gauw even zien van iedereen voordat we vertrokken. Maaaaarrr..... WE ZIJN ER!!

Op dit moment liggen de dames nog  even te slapen, en zit ik alvast heerlijk op ons balkon onze eerste indrukken te verwerken. We liggen aan zee in een heerlijk typisch Afrikaans hutje zodat we de hele nacht door het ruisen van de oceaan kunnen horen, maar ik hoop natuurlijk dat iedereen de eerste nacht natuurlijk fijn geslapen heeft. Op dit moment is het 06:00 uur ( bij jullie 07:00) en de temperatuur is nu een aangename 20 graden. Het koelt  's nachts goed af dus dat is heerlijk om te slapen, al hebben we gelukkig ook airco. Straks zal de zon flink gaan schijnen en de temperatuur oplopen naar tropische waarden. 

Gisteren was een lange dag. Gambia is niet eens zover vliegen maar al met al zijn we toch een 15 uur onderweg geweest voordat we goed en wel in ons hotel waren. But we made it. En wat een indrukken kregen we onderweg alweer. Musa stond ons op het vliegveld op te wachten, en ook Regina en Francy ontvingen ons met open armen. Marieke z had haar roze shirtje aan, en werd daardoor meteen herkent door een Gambiaanse vrouw die onze groepsfoto had gezien en werd meteen aan haar arm gepakt. Ik weet inmiddels hoe het hier gaat, maar Marieke schrok natuurlijk een beetje. Achteraf heel erg lachen natuurlijk. Eenmaal door de douane werden buiten onze koffers op het dak van onze schoolbus gebonden. Er werd natuurlijk gevraagd of dat wel veilig was, maar dat is " the African way" en ik stelde ze gerust dat het allemaal goed zou komen. Onze schoolbus is niet te verwarren met een schoolbus die wij in Nederland zouden verwachten, laten we het erop houden dat hij rijdt. Maar de eerste indrukken waren uiteraard hilarisch. Onderweg konden de dames zich verbazen over hoe het verkeer hier in elkaar steekt. Veel  kapotte en beschadigde auto's tuuterend en kriskrassend door elkaar en niet te vergeten met de mede weggebruikers de vele koeien en geiten. En zoals ze hier dan zeggen " in Nederland hebben we een klok en in Gambia hebben ze  de tijd" want zowel de mensen als die koeien hebben geen haast.

Eerst hebben we Joop en Wilma in hun hotel afgezet. (oprichters van The Future Gambia) en daarna heeft Musa ons in ons hotel afgezet. Dat ligt een stukje verderop. Musa brengt ons de hele week overal naartoe en bij hem zijn we dan ook echt in veilige handen. Al zijn wij natuurlijk gewoon " independent woman"  ;)    Maar daar kom ik zo nog op terug. Eenmaal ingecheckt in het hotel hebben we even kunnen landen op onze hotel kamers. Zoals ik als zei een heerlijk typisch Afrikaanse kamer met een prima bed. Gelukkig hebben we hier aan de oceaan nog niet echt last van de muggen, maar dat zal straks waarschijnlijk wel anders worden als we de binnenlanden ingaan. Om 20:00 hadden we afgesproken om te gaan eten met Joop en Wilma om de dag samen af te sluiten. We hebben hier een vast eettentje "Paradiso" waar we goed en veilig kunnen eten tegen een prima prijsje. Via het strand zijn we hiernaar toe gelopen. Ik wist nog een shortcut via een ander hotel, maar helaas zijn de regeltjes aangescherpt, en mochten we niet door de tuin van dat hotel naar de strip lopen. (strip is de straat waar alle restaurantjes zitten) Dus werden we terug gestuurd. De vriendelijke man zou ons wel even een andere weg wijzen door de bush bush. een beetje spannend aangezien de schemering al inviel maar toen hij hoorde wat we komen doen in Gambia zou er hoogstpersoonlijk voor zorgen dat we veilig aan zouden komen. In Gambia ben je bijna heilig als je als Nederlander iets goeds doet voor hun land. Een fooi wilde hij dan ook niet aannemen. Uiteraard hebben we hem die wel gegeven!

Na ons avondmaal zouden we via de weg teruglopen naar het hotel aangezien daar net iets meer verlichting is dan op het strand. We moesten een kwartiertje lopen ongeveer en ergens een keer de 2de weg links. Het verkeer is erg druk zoals ik zal vertelde en natuurlijk staan onze monden niet stil. Na een half uurtje lopen en kleppen begonnen we ons toch af te vragen wanneer die 2de weg links nou onderhand zou komen. De eerste hadden we wel gezien. Uiteindelijk kwam die 2de weg links maar de straat leek toch wat langer dan we tijdens onze rit met de auto hadden gemaakt, en bleek dus de 3de weg links. Ik zag een bordje " Kotu' waarvan ik weet dat dat een ander dorpje is. Dus wij mutsen hadden die 2de weg links gemist door al het kletsen. We hadden aan ......oh een momentje... de stroom valt uit hier in het hele gebied....ja ook dat gebeurd hier dagelijks dus ik moet even verder typen in het licht van mijn telefoon.

Maar we hadden dus gevraagd aan voorbijgangers of hier het Balafon zat, maar nee dan moesten we toch echt even een stukje terug. Een man bood aan om ons een lift terug te geven, maar nee wij liepen wel terug. Je weet immers maar nooit. Maar hij bleef aandringen en het werd al laat dus we keken elkaar aan en zeiden " wagen we de gok" ? We stapten in de bus. Het was inmiddels al flink afgekoeld  maar we deden net of we het heel erg warm hadden en zeiden dat we de raam wel even opendeden tegen de warmte, maar dat was meer voor het idee dat we er nog uit konden springen voor het geval dat ;) Marieke h maakte nog een filmpje van het hele gebeuren zodat we altijd bewijs zouden hebben, maar de man bracht ons echt netjes naar ons hotel. Onderweg vertelde we wat we kwamen doen hier en wederom werden we geprezen als " the good people from Holland' We hebben besloten om dit verhaal dus overal te (mis) gebruiken om veilig weg te komen haha. Hij wilde zelfs geen fooi voor de rit maar die hebben we hem natuurlijk dik gegeven. Eindelijk konden we naar ons bedje toe.

Inmiddels is het 7 uur en is Marieke wakker. We gaan ons nu aankleden en ontbijten om vervolgens om 9:00 te vertrekken naar Banjul. Daar zullen we de ferry nemen naar de overkant om naar Essau District Hospital te gaan. Daar verblijven we 3 dagen om te gaan kijken wat de geboortezorg ons gaat brengen. We zijn dus even offline, maar na het weekend horen jullie weer van ons. Maak er een fijne dag van en tot gauw.

Heel veel liefs vanuit Afrika.